CyBerlog

            “Hiçbir şeyin başlangıcını hayal edebilir misiniz ?” diye derse başlamıştı felsefe kulübü başkanı Asya. O zaman bu soruya cevap verememiştim.

            Sabah uyanılması gereken en erken saatlerden biriydi benim için ve uyanmıştım. Telefonumun zil sesinden nefret ettiğimi bu saatte aranınca anladım. Arayan cinayet bürodan Asım’dı. Benden pek hazzetmeyen Asım sabahın bu saatinde neden arasın ki ? Gözlerim yarı açık, ağzımdaki salya dudaklarımın arasından akarken telefonu açtım.

• Asım?
• Merhaba Fırat, uyuyor muydun ? Sana acil ihtiyacımız var. Bu defa işler çok karışık gelebilir misin ? Hatta gelmelisin!
• Ne gibi ?
• Bir not var! “Herşey boş doğar, insanlar gibi!”

Asımın söylediği son cümle kulaklarımda çınladı. Sabahın uyanılabilecek en erken saatlerinden birinde uyanabilmem için sadece böyle bir cümle duymam yeterli olabilirmiş gibi! Uyandım.

            Asım’ın Telefonuma gönderdiği konuma gittiğimde, Ankara emniyeti olay yeri incelemelerini bitirmiş emniyete geri dönmeye hazırlanıyorlardır. Asım’ın bir elinde sigara diğer elinde not kağıdı öylece duruyordu. Beni görünce direkt yanıma koşar adımlarla geldi.

• Not kağıdı bu, bir bak istersen.
• Sana da merhaba. Bir dal versene.
• Bende de kalmadı. Ama dur arkadaşlardan alırız.

Memur arkadaşların birinden bir dal sigara aldıktan sonra yanıma geldi.

• Ee not hakkında ne düşünüyorsun ? dedi.
• Çakmağım da yok. Sigaramı yaksana.

Asım’ın beni sevmemesini anlayabilirdim  fakat sigara içmeden odaklanamıyordum. Cebinden çıkardığı baba yadigarı gibi duran fakat çoğu hediyelik eşya satıcısından 15 TL’ye bulabileceğiniz çakma Zippo çakmağı ile sigarımı yaktı.

• Evet şimdi nota gelebiliriz. Asım not neredeydi ?
• Şuradaki ağaca asılıydı. Ceset bir ipteydi, not başka bir ipte.

Üçüncü cinayet, aynı notlar fakat farklı şekilde dizayn edilmiş bir manzara. Bu katilin benimle olan oyununa bayılıyorum. Bana çözmem için bir bulmaca sunuyor. Ne kadar da güzel!

• Evet Fırat, sonuç ? Aynı kişi mi ?
• Evet. Aynı kişi. Teşekkürler Asım haber verdiğin için. Benim için önemli biliyorsun.
• O zaman hadi emniyete geçelim. Sana yolda zeytinli poğaça alayım.
• Siz gidin ben biraz daha burada kalacağım.
• Tamam o zaman dikkat et Fırat. İnsanlar katilleri korkunç bulur. Ama biz alıştık. Yine de sen dikkat et.

Evet, biz alıştık! Fakat korkmadığımız anlamına gelmemeli bu. Sadece korktuğumuzu dışarıya yansıtmıyoruz artık. Ağaca doğru yöneldim. Ağacın altında çimlere doğru uzandım. Siyah ve beyaz! Şimdi herşey daha anlamlı bir hale gelebilir.

            Birinci cinayet. Bir ev, elinde kumanda olan bir ceset koltukta , erkek ve televizyonda bir at; durmaksızın koşuyor bir döngüde. Anlamsızca… Bir not, evin apartmanın bahçesine bakan tek penceresinde, cam kalemiyle yazılmış “Herşey boş doğar, insanlar gibi!”

            İkinci cinayet. Bir çocuk parkı, salıncakta oturan bir ceset, erkek  ve diğer salıncakta bir saksı. Saksıda bir not. “Herşey boş doğar, insanlar gibi!”

            Şimdi ise üçüncü cinayet. Bir orman, ağaçta asılmış bir ceset, erkek ve bir başka ipe asılmış bir not. “Herşey boş doğar, insanlar gibi!”

            Ne anlatıyorsun! Benden nasıl bir bulmacayı çözmemi istiyorsun! Bir ipucu daha vermelisin. At, saksı ve asılmış bir not. Hiçbiri arasında bir bağlantı yok! Ev, çocuk parkı, orman… Çimlerde uzanırken kollarımı gökyüzüne kaldırdım ve tüm ipuçlarını gökyüzüne çizmeye başladım. Hava bugün çok kötüymüş. Acaba katil de bunu fark etmiş midir, diye düşünürken bir hışımla beynime kan fırladı! Evet şimdi oturdu herşey! Hava bugün gerçekten çok kötü.

            Üniversitedeyken felsefe kulübüne giderdim. Bir mühendislik öğrencisi için felsefe kulübü genelde, gece yatabileceği bir kadını ayartmak için kullandığı bir yerdi. Ama benim için kendimi bulduğum yerdi. İlk dersimizdi, kulüp başkanı Asya içeri girmişti. “Hiçbir şeyin başlangıcını hayal edebilir misiniz?” demişti. Evet o zaman cevap verememiştim ve bir daha da kulübe gitmemiştim. Yıllar sonra Asya ile bir barda karşılaşmıştık. Bana kulübü neden ilk dersten sonra bıraktığımı sormuştu. Sorusuna cevap veremediğim için bıraktığımı anlattığımda,

• Gün gelecek sana bunu anlatacağım Fırat. O gün geldiğinde hava gerçekten kötü olacak çünkü hiçbir şey yağmurla başlayacak senin için.

Asya bir gizem daha başlatmıştı hayatımda. Çünkü Asya’nın ilk dersinden sonra hayatım çok değişmişti. Hiçbir şeyin başladığı sıfır noktasını aramak gibi.

            Arabama hızlıca koştum, hiçbir şeyin başladığı yere, felsefe kulübünün sınıfına, doğru arabayı sürmeye başladım. Her zamanki gibi bir cinayeti çözdüğüm zaman playlistimden seçtiğim Redd’i açtım ve yola devam ettim.

            Tahmin ettiğim gibi, Asya sınıfta tek başına oturuyordu. Sınıfa girdiğimi görünce:

• Sonunda Fırat, geldin. Seni bekliyordum.
• Neden?
• Neden mi? Bence bunun cevabı sende.
• Anlamıyorum. Gerçekten anlamıyorum. O cinayetleri sen mi işledin Asya? Bana hiçbir şeyin burada başladığını anlatmak için mi? Peki neden at, neden saksı, mekanlar ve cinayet şekilleriyle anlatmak istediklerin neydi?
• Hiçbir şey, birbirimizi gördüğümüz anda başladı. Zaten ben sevmem balık burcu insanları. Hiçbir şey başladı ve sen bunu hayal edemedin. Şimdi görebiliyor musun hiçbir şeyi? Ve evet her şey boş doğar insanlar gibi. Bir mesaj yok Fırat. O nesnelerin hepsi boş ve evet Fırat hepsini ben öldürdüm çünkü her şeyi başlatan erkeklerden nefret ederim!

Ne söyleyeceğimi bilmiyordum. Kaldım öylece. Asya gerçekten gizemli bir insandı. Bu gizemini yıllar sonra tekrardan gösterdi. Elimi uzattım,

• Benimle gelir misin Asya?
• Benim adım Asya değil ki.
• Ne fark eder?
• Nereye? Karakola mı?

Dediği anda çantasından çıkardığı tabancayı kafasına dayadı.

• Karakola gitmektense ölürüm Fırat!
• Hayır karakola değil. Hiçbir yere…

Elini uzattı Asya ve hiçbir yere doğru gitmek üzere arabama bindik. Evet her şeye anlam yükleyen bizlerdik fakat neye, neden, nasıl anlamlar yüklediğimiz hakkında herhangi bir fikrimiz yoktu. Şimdi hiçbir şeye, hiçbir anlam yüklemeyeceğimiz, hiçbir şeyin başladığı yere gidiyoruz. Evet hiçbir şeyin başladığı zamandayız ve hava gerçekten kötü! Her şey gibi!

• Vardığımızı nereden anlayacağız Asya?
• Portakallar turuncu olacak Fırat, turuncu…